اثر دو هفته تمرین شنا بر درد نوروپاتی القا شده به روش آسیب مزمن ناشی از فشردگی عصب و بیان GAD65 در موش های صحرایی نر بالغ

زمینه و هدف: مکانیسم­های نامشخصی در درد نوروپاتی درگیر می­باشند. به نظر می­رسد از بین روش­های غیردارویی، فعالیت بدنی موجب بهبود درد نوروپاتی گردد، ولی دلایل احتمالی اثر فعالیت ورزشی منظم بر درد نوروپاتی مشخص نیست؛ بنابراین در پژوهش حاضر اثر 2 هفته تمرین شنا بر بیان آنزیم GAD65 و گیرنده P2X3 در مدل آسیب مزمن ناشی از فشردگی عصب (CCI) عصب سیاتیک موردبررسی قرار گرفت. مواد و روش­ها: چهل سر موش صحرایی بالغ نژاد ویستار به 5 گروه تقسیم شدند: 1) گروه القای نوروپاتی با مدل CCI و تمرین شنا (CCIST2)؛ 2) گروه القای نوروپاتی با مدل CCI بدون تمرین شنا (CCI)؛ 3) گروه سالم با تمرین شنا (ST2)؛ 4) گروه کنترل سالم بدون تمرین شنا (Control) و 5) گروه شم جراحی CCI (ShamCCI). گروه­های CCIST2 و CCI متحمل آسیب عصبی محیطی شدند. پروتکل تمرینی شنا شامل 2 هفته (5 روز در هفته به مدت 30 تا 60 دقیقه) بود. بیان GAD65 و P2X3 به‌وسیله‌ی تکنیک وسترن بلاتینگ موردسنجش قرار گرفت. نتایج: جراحی CCI موجب کاهش معنادار آنزیم GAD65 گردید که 2 هفته تمرین شنا موجب افزایش معنادار آن به نسبت گروه CCI و Sham CCI شد (001/0≥P)، ولی میزان بیان گیرنده­ی P2X3 در نخاع ناحیه کمری موش­های صحرایی در گروه­های پژوهش تفاوت معناداری باهم نداشتند (05/0<P). نتیجه ­گیری: مجموع یافته­های پژوهش حاضر نشان داد انجام تمرینات شنا احتمالاً به‌واسطه‌ی حفظ نورون­های مهاری و به دنبال آن آنزیم GAD65 که موجب تبدیل میانجی عصبی تحریکی گلوتامات به میانجی عصبی مهاری گابا می­گردد موجب بهبود درد نوروپاتی می­شود.